Opublikowano 17 komentarzy

Jakie mieszkanie wybiera Jezus?

Boże Narodzenie, Iz 52,7-10; Ps 98,1-6; Hbr 1,1-6; J 1,1-18, Winnica 25 grudnia 2012 roku.

Jest w Biblii taki fragment, który zapewne wszyscy znają. Ja powiem teraz początek i poproszę wszystkich o dokończenie. A Słowo stało się ciałem… i zamieszkało między nami. Jest to fragment z początku Ewangelii według św. Jana.

I dziś świętujemy właśnie ten moment dziejów zbawienia, wspominamy go, cieszymy się. Bóg przyszedł do nas, uniżył się. Lapidarnie, pięknie i głęboko wyrażają to słowa kolędy: “Bóg się rodzi, moc truchleje / Pan niebiosów obnażony / Ogień krzepnie, blask ciemnieje / Ma granice – Nieskończony.”

Przychodzi do nas i chce z nami mieszkać.

I chcę byśmy zwrócili dzisiaj uwagę na to JAK on chce mieszkać.

Różne są mieszkania – potężne bloki i pojedyncze domki, przebogate pałace i ubożuchne lepianki, nowe i stare, w mieście i na wsi.

Jakie mieszkanie wybiera Jezus?

Nie musimy zgadywać. On dokładnie to powiedział. Objawił to właśnie w przygotowanej na dzisiaj Ewangelii, w przywołanym już dzisiaj fragmencie: “A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas.” (J 1,14a)

Gdzie tu jest jednak o rodzaju mieszkania? Otóż odkryjmy tekst grecki.

Słowo “εσκηνωσεν” (eskenosen) znaczy dokładnie „rozbił namiot”. Ma to swoje źródło w sposobie życia tych, którzy posługiwali się tym językiem. Dla nich zamieszkanie oznaczało rozbicie namiotu a rozbicie namiotu zamieszkanie.

Wiemy już zatem jakie mieszkanie wybrał Jezus – to jest namiot. Co to jednak znaczy?

Pojmą to ci, którzy podróżowali z namiotem. Zwłaszcza ci, którzy i namiot, i wszystko inne dźwigali na własnych plecach.

Wtedy trzeba zatrzymać tylko to, co jest absolutnie niezbędne. Wszystko inne trzeba zostawić, bo przeszkadza, bo waży, bo nie można tego dźwigać.

W namiocie raczej nie będzie meblościanki z kryształami, regału z masą książek, szafy z mnóstwem ubrań, komputera z drukarką i skanerem, kuchni z piekarnikiem, kina domowego.

I takie mieszkanie – namiot – wybrał Jezus. Tylko dlaczego? O co Mu chodzi?

Jemu chodzi o nas.

W namiocie nie ma miejsca na sprzęty. Jest za to miejsce dla ludzi. To tak jakby Bóg chciał powiedzieć: “skupmy się na sobie, niech nikt nas nie rozprasza, nic nie przeszkadza, bądźmy tylko dla siebie – Bóg i człowiek, człowiek i Bóg”.

Bóg ponad wszystko chce być Bogiem z nami – nie na darmo nazwany został przez proroka Emmanuelem – czyli właśnie “Bogiem z nami”.

To Boże pragnienie jest tak często wyrażane w Biblii. Z tego powodu tak częsty jest motyw wyprowadzenia na pustynię. Bóg pociąga człowieka na pustynię, by nie było niczego i nikogo, tylko Bóg i człowiek.

Współcześnie, gdy człowiek chce odpowiedzieć na wezwanie Boże, by rozbić z Bogiem swój namiot, wyjść na pustynię, to wyjeżdża na rekolekcje. To ważne określenie – “wyjeżdża”.

Trzeba oderwać się od swojej pracy, od swoich bliskich, od obowiązków, od krów, od pola, od codziennych schematów, gotowania obiadu, sprzątania i wszystkiego.

Zabieramy piżamę, kapcie i szczoteczkę do zębów i wyjeżdżamy do domu rekolekcyjnego, by być tylko z Bogiem, by nic i nikt nam nie przeszkadzał. Z tego też względu dobrze jest też wyłączyć komórkę.

Chciałbym, by każdy z nas wyjeżdżał na takie rekolekcje. Niektórzy tego doświadczają już, więc wiedzą o czym mówię.

***

A teraz chciałbym jeszcze mówić o innym wyjeździe. Podobnym, ale budującym inne relacje. Chodzi mi o relacje między ojcem a synem. Takim już podrośniętym, ale jeszcze dzieckiem.

Wyobraźmy sobie coś takiego: Ojciec i syn z podstawówki ruszają na wyprawę w towarzystwie innych ojców i synów. Jest to kajakowy spływ. W kajaku z przodu syn a z tyłu ojciec. Rzeki, jeziora, biwaki. Słońce i deszcz, i wieczorne ogniska. Zabawy i łowienie ryb. Gotowanie i mycie menażki. I żadnych kobiet! Śpiwór, karimata i namiot.

Męska przygoda – ojciec i syn, w jednym kajaku, wspólnym wysiłku, by dopłynąć.

I to co najważniejsze – godziny spędzone razem przez ojca i syna. Nie przed telewizorem, nie przed komputerem (jak to wziąć na kajak?), ale ze sobą.

W takiej sytuacji można albo się pozabijać, albo zbudować prawdziwe, mocne relacje. O wypadkach morderstw nie słyszałem, słyszałem natomiast o cudownych owocach.

Chciałbym, ojcze, byś latem, ze swoim synem, ruszył na kajakowy spływ. (http://www.przystan.org.pl/)

Ojcze, może wczoraj wkładałeś pod choinkę prezenty dla swojego syna, może za te prezenty zapłaciłeś dużo pieniędzy, może syn się cieszył, ale zapewniam cię, że najlepszym, bezcennym, życiowo ważnym prezentem dla swojego syna jesteś TY. Wsiądź do łodzi ze swoim synem, przeżyjcie męską przygodę. Nigdy tego nie będziesz żałował.

***

A kobiety? Matka z córką niech także buduje relacje. To także jest bezcenne. Szukaj momentów, chwil, gdy będzie to możliwe. Może wtedy, gdy panowie ruszą na spływ? Może i wy gdzieś pojedziecie, może nie do dzikiej puszczy, ale gdzieś, gdzie będziecie same. By tam budować relacje. Nigdy tego nie będziesz żałowała.

***

Gdy ludzie umierają to nie myślą o kwintalach z hektara, krowach i dopłatach Nie żałują, że nie otworzyli jeszcze jednego sklepu. Nie przeliczają swojego majątku. Nie cieszą się nowym modelem komórki.

Gdy ludzie umierają to wołają najbliższych, to chcą, by ktoś ich trzymał za rękę. Gdy żałują to raczej spotkań i rozmów – tych nieodbytych. Żałują, że komuś nie powiedzieli “przebaczam” czy “kocham”, że komuś nie poświęcili czasu.

***

Na pewno umrzemy. Chciałbym jednak, byśmy nie żałowali swego życia. Chciałbym, by to życie było syte, ale nie salcesonem i kapustą, ale człowiekiem.

Bóg – Jezus – Emmanuel przychodzi dziś dla człowieka. Pokazuje jak dla Niego człowiek jest ważny, jak pragnie z nim być, jak pragnie się zaprzyjaźnić i kochać. Tylko to się liczy. “A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas – w namiocie, z tobą.” (por. J 1,14a)

Chwyćmy w te święta właściwą miarę rzeczy. Niech te dni uzmysłowią nam to, co w życiu najważniejsze. Niech otworzą nas na Boga i ludzi. Na męża i żonę. Na syna i córkę. I na proboszcza też. Amen.

17 komentarzy do “Jakie mieszkanie wybiera Jezus?

  1. ” Wsiądź do łodzi ze swoim synem, przeżyjcie męską przygodę. Nigdy tego nie będziesz żałował.”
    Szkoda, że tego pięknego kazania nie było gdy byłem młodym ojcem dwóch synów.
    serdecznie pozdrawiam.

  2. Jestem ojcem już dorosłych dzieci i czasami wydaje mi się, że zaniedbałem niektóre aspekty wychowawcze moich dzieci, że teraz zrobiłbym wiele rzeczy inaczej, ale już za późno.
    Wiem również to, że Pan Bóg prowadzi nas przez życie i że nasze wybory nie zawsze pokrywają się z planem Bożym. Czasami nie rozumię pewnych sytuacji, zdarzeń które czasem są bolesne ale ufam, że Bóg wie lepiej co dla mnie jest lepsze i godzę się z tym. Ważnym jest to aby oddać Bogu swoje sprawy i do końca Mu zaufać, pomimo to że czasami trudno jest się zmierzyć z tym co Pan Bóg stawia na naszej drodze życia.

  3. Pozdrawiam księdza i życzę dużo radości w nowym roku i takich właśnie spotkań i relacji , bardzo się cieszę że jakiś dobry duszek  przyprowadził mnie dzisiaj na tę stronę .Bóg zapłać  i serdecznie wszystkich pozdrawiam.asia.

  4. Życzę Księdzu wszystkiego dobrego, dużo spokoju i cierpliwości. Dziękuję za stworzenie tej strony.

  5. Wszystko to prawda, tylko dlaczego zostało w Kościele to tak późno odkryte ?

  6. nie jesteś

  7. Życzenia błogosławieństwa na każdy dzień tej trudnej i odpowiedzialnej pracy. Darów Ducha Świętego w obfitości, aby i owieczki nim napełnione otwierały się na słowo. Wielu kazań i nauk, które serca poruszą. Tego wszystkiego Księdzu życzę.         Relacja między Bogiem, a nami samymi nabiera kolorytu właśnie po takich naukach. Poczucie bliskości Boga szczególnie w czasie, gdy uroczyście obchodzimy Jego narodzenie, jest też momentem sprzyjającym do odnowienia rodzinnych relacji.  Jest czas na rozmowy o naszej wierze, Bogu.  Czasem na przeżycie duchowe Tajemnicy Wcielenia. Jest też czasem na odpowiedzi o naszą, moją wiarę. Te święta w mojej rodzinie pokazały też jak różna jest nasza wiara. Czy mówiąc moja wiara, jest to to samo co nasza wiara?  Czy mówiąc o swojej wierze imiennie ja, moja wiara, mój Bog można być ocenianym jako egoista?  Przecież w wierze chodzi o moją relację z Panem Bogiem, a Kościół ogniskuje te relacje. Zatem jeżeli mówię o mojej wierze, o mojej potrzebie spotkania z Bogiem, czy jestem egoistą?   Proszę Księdza o pomoc , o rozwianie moich wątpliwości.  

  8. Pozdrawiam księdza i życzę dużo radości na te świąteczne dni starego roku. Muszę jednak powiedzieć, że bardzo mnie ksiądz zasmucił tym kazaniem, rozdrapane zostały moje nieco przygojone  rany. Mój wnuczek, nie może pojechać ze swoim ojcem ani na spływ,ani nigdzie indziej, ponieważ ojciec zamiast dzieci wybrał inną kobietę.
    Szczęśliwego Nowego Roku.

  9. Dziękuję.
    Kochany Księże, niech Dobry Bóg Księdzu Błogosławi w każdy czas

  10. Kochany Księże, w Nowym roku 2013  zyczę z całego serca prawdziwych wakacji "z namiotem" w sercu, bez zbędnych spraw, kłopotów, przedmiotów…
    Święty Jan jest moim ulubionym Ewangelistą. Dziękuje za to zderzenie myśli 'z namiotem' i miejscem zamieszkania Boga w człowieku. Dzięki za inspiracje do osobistych rozważań o Sumieniu.
    Graza

  11. Mam 16 lat, co jakiś czas poczytam artykuły, bardzo się podobają i zgadzam się z tym jak bardzo ważne jest budowanie wzajemnych relacji 🙂
    Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt 🙂

  12. Dziękuję!!! Takie proste i takie głębokie myśli.Jezus Nowonarodzony jest wśród nas i liczy na to byśmy także byl i "wśród nas".Błogosławionych Świąt w tej Bożej siejbie.

  13. Oto takie błogosławieństwo dla męża, który boi się Pana. Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, obyś oglądał pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie. Obyś oglądał dzieci twoich synów. Pokój nad Izraelem !   (Ps 128, 4-6)                  Na te Święta Bożego Narodzenia dużo łask Bożych i wielu darów Ducha Świętego !

  14. Radosnych, spokojnych Świąt , niech Maryja strzeże Księdza na drodze życia kapłańskiego .

  15. Życzę Księdzu Wesołych Świąt, i spełnienia marzeń w Nowym Roku

    1. dziękuję 🙂

Skomentuj Bogdan Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *