Opublikowano 4 komentarze

Miłosierdzie Boga

Miłosierdzie Boga

3. dzień rekolekcji

Miłosierdzie Boga to zapomniana twarz Boga. Mimo, że cała Biblia jest historią miłości Boga do człowieka to często zauważa się w niej inne rzeczy – też ważne, ale jeśli pominie się tę najważniejszą to z całości powstanie karykatura. Uczy się dzieci, że Bóg jest sędzią sprawiedliwym, ale często zapomina się, by te dzieci usłyszały, że przed dniem sądu będzie dzień miłosierdzia. Zapomina się, by nauczyć je, by doświadczyły w swoim życiu Bożej miłości i miłosierdzia. Uczą się i doświadczają, że Bozia ich skarżę a nie, że Bóg ich w sposób cudowny i bezwarunkowy kocha. Czytaj dalej Miłosierdzie Boga

Opublikowano Dodaj komentarz

Chrześcijańska nadzieja – kazanie na pogrzeb

Chrześcijańska nadzieja – kazanie na pogrzeb

Kazanie oparte na Pierwszej Prefacji o Zmarłych.

Śmierć zawsze przychodzi nie w porę. Niezależnie czy zabiera nam małe dziecko, człowieka dojrzałego, czy też tego, kto przeżył już na tym świecie lat siedemdziesiąt czy osiemdziesiąt. Śmierć zawsze przychodzi nie w porę i zawsze jest dla tych, którzy zostają trudnym pytaniem. Po co bowiem żyć na tym świecie, po co się rodzić, dorastać, zakładać swoją rodzinę, pracować? Po co trudzić się na tym świecie, który ktoś nazwał „łez padołem”, skoro w jednej chwili trzeba to wszystko zostawić i odejść? Czytaj dalej Chrześcijańska nadzieja – kazanie na pogrzeb

Opublikowano Dodaj komentarz

Małżeńskie fundamenty – kazanie na ślub

Małżeńskie fundamenty – kazanie na ślub

Kazanie oparte na 1Kor 13 (Hymn o miłości) i Mt 7,24-27 (Dobra i zła budowla)

Przed stu laty w pewnej parafii postanowiono zbudować nowy kościół. Stary drewniany kościółek był już zbyt mały i zbyt zniszczony. Nie można go było rozbudowywać czy remontować – trzeba było budować coś zupełnie nowego. Czytaj dalej Małżeńskie fundamenty – kazanie na ślub

Opublikowano Dodaj komentarz

Cud obdarowania – kazanie na chrzest

Cud obdarowania – kazanie na chrzest

Kazanie oparte na Rz 6,3-5 (Zostaliśmy razem z Chrystusem pogrzebani po to, abyśmy wkroczyli w nowe życie) i J 19,31-35 (Przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda).

W filmie „K-pax” Prot – główny bohater, którego gra Kevin Spacey, podaje się za kosmitę. Trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie jeden z lekarzy próbuje dotrzeć do jego prawdziwej tożsamości. Nie jest moją intencją streszczanie tego filmu ani jego reklamowanie. Chcę się jedynie posłużyć motywem z ostatnich kilkunastu minut filmu. Otóż odkryto, że pacjent ów niegdyś był szczęśliwym człowiekiem do czasu, gdy odkrył makabryczne morderstwo. To traumatyczne wydarzenie sprawia, że idzie do rzeki i zanurza się w jej nurty. Próba samobójstwa? Być może. Dzieje się jednak inaczej – bohater żyje, choć następuje w nim zasadnicza przemiana – traci kontakt z rzeczywistością zaczyna się jego choroba. W wielkim skrócie – szczęście – zanurzenie w wodzie – nieszczęście. Czytaj dalej Cud obdarowania – kazanie na chrzest

Opublikowano Jeden komentarz

Pochwała miłości

Pochwała miłości

sobota 5 tygodnia Wielkiego Postu

1. Całą naukę Pisma Świętego można zebrać w tablice dziesięciu przykazań. Te zaś streścić w dwóch przykazaniach miłości: Miłości Boga i miłości człowieka. Te znowu sprowadzić do jednego hasła – Miłości. Kochać innych i pozwolić się innym kochać. Czytaj dalej Pochwała miłości

Opublikowano Jeden komentarz

Pochwała twórczości

Pochwała twórczości

1. W jednej ze sztuk Mrożka jak refren powraca pewna scena. W karczmie siedzi grupa znudzonych chłopów. Ktoś przerywa długie milczenie i rzuca propozycję: – a może byśmy coś zaorali? – a na ten przykład co? – ktoś odpowiada pytaniem. – a ten kawałek pod lasem. – eee nieee! Po jakimś czasie – a może byśmy coś zasiali? – a na ten przykład co? – a ten tu kawałek. – eee nieee. I znowu popadają w marazm i odrętwienie. Czytaj dalej Pochwała twórczości

Opublikowano Dodaj komentarz

Pochwała wolności

Pochwała wolności

1. Cieszę się, że mogę prowadzić te rekolekcje. Czuję się związany z tą parafią i z tym kościołem. Nie tylko, przez wspólną ścianę z seminaryjną kaplicą – miejscem mojego przygotowywania się do kapłaństwa, ale także przez moją kapłańską posługę. Dotychczas pełniłem ją w konfesjonale, teraz zaczynam pełnić przy ambonie. Czuję się wyróżniony i doceniony – tak po ludzku – wszak jestem człowiek. Motywowało mnie to i motywuje nadal do podejmowania wysiłków, by nie zawieść okazanego zaufania. Czytaj dalej Pochwała wolności