To nie jest tak, że sakramenty zarezerwowane są tylko dla duchownych.

Kościół lokalny pozbawiony księdza, kościół domowy bez kontaktu z duchownymi, nie jest pozbawiony możliwości sprawowania sakramentów. Myślę tu o chrzcie i małżeństwie.

Normalnym szafarzem chrztu jest biskup, prezbiter i diakon. Jednak, gdy ich nie ma, szafarzem chrztu świętego może być każdy człowiek mający intencje czynienia tego co chce Kościół.

Dotyczy to zarówno sytuacji niebezpieczeństwa śmierci, gdy nie ma księdza lub czekanie na jego przybycie może być ryzykowane, a także sytuacji, gdy bezpośrednie niebezpieczeństwo śmierci nie występuje, ale po prostu na danym obszarze nie ma księdza lub jest on niedostępny, na przykład w sytuacji prześladowań.

Istotą sakramentu chrztu jest polanie głowy wodą (lub zanurzenie) i wypowiedzenie formuły: „N. , ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. „N.” to „nomen”, czyli imię, tu należy podać imię chrzczonej osoby.

Opisana formuła wystarczy. Gdy niebezpieczeństwo mija i dziecko przynoszone jest do kościoła sprawuje się pewne obrzędy wyjaśniające – np. biała szata, zapalona świeca – ale samego chrztu się nie powtarza.

Gdy jest to chrzest w sytuacji prześladowań i braku duchownego, zgromadzona wspólnota Kościoła (choćby to była najbliższa rodzina), zapewne powinna ten obrzęd rozbudować. Ważne jest to, by zachować sakramentalną formułę i materię – czyli wodę. Woda nie musi być poświęcona.

Tak udzielony chrzest nie jest w jakikolwiek sposób gorszy od chrztu udzielonego przez duchownego. Daje te same skutki.

W sakramencie małżeństwa, nawet w normalnym trybie, w kościele i w obecności duchownego, sakramentu udzielają sobie narzeczeni. Gdy mamy przedłużający się brak duchownego narzeczeni nie są skazani na wieczne narzeczeństwo czy też na grzech, gdy mieszkają wspólnie i podejmują współżycie. Ich wyrażona wzajemnie zgoda, w obecności dwóch świadków, staje się ich ślubem i sakramentem. Ważna jest ich intencja. Mogą na przykład postanowić, że ich zawierany związek cywilny, będzie miał skutki sakramentalne.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

To szkicowy fragment powstającego poradnika „Jak przeżyć i zachować wiarę bez kościoła i księdza?”